Untuk menyahoksida tanah, pelbagai bahan berkapur digunakan, contohnya, kapur dan tepung dolomit. Perbezaan di antara mereka ditentukan oleh komposisi. Mari kita pertimbangkan apa yang lebih baik untuk digunakan: tepung kapur atau dolomit, sifat dan penggunaan setiap bahan. Mana yang lebih baik untuk dipilih, tepung kapur atau dolomit, untuk kegunaan dalam rumah?
Apakah perbezaan antara tepung dolomit dan tepung batu kapur?
Pada asasnya, tepung kapur digunakan dalam pertanian, yang menyumbang kepada kebanyakan bahan penyahoksida. Tetapi kadangkala dolomit tanah juga digunakan, walaupun lebih jarang.
Sifat dan kegunaan kapur
Tepung kapur, yang diperoleh daripada mengisar batu kapur, mengandungi 85-90% kalsium dan magnesium oksida, yang meneutralkan asid tanah. Kapur bersalut air – kapur kembang – menyahoksida tanah dengan terbaik. Apabila digunakan setiap 1 persegi. m kawasan, secara purata, dari 300 hingga 700 g serbuk digunakan, dos ditentukan oleh pH tanah - semakin rendah, semakin banyak kapur diperlukan.
Agar kesannya kelihatan lebih cepat dan lebih baik, kapur perlu dihancurkan sehalus mungkin dan dicampur dengan baik dengan tanah. Kesan pengapuran menunjukkan dirinya selama beberapa tahun, jadi tidak perlu menjalankan aktiviti agroteknik ini setiap tahun.
Mengurangkan keasidan tanah berasid dengan bantuan kapur slaked meningkatkan produktiviti tumbuhan sebanyak 30-40%; penyahasidan tanah yang sangat berasid memberikan peningkatan hasil yang lebih besar. Adalah disyorkan untuk memohon bulu pada musim gugur, apabila digunakan pada musim bunga, ia mesti dikapur tidak lewat daripada 2 minggu sebelum menyemai benih atau menanam tumbuhan.
Apabila memohon, adalah penting untuk mencampurkan serbuk dengan baik dengan tanah supaya kapur tidak bersentuhan dengan akar tumbuhan. Ini adalah perlu untuk mengelakkan pembakaran sistem akar. Ia dibenarkan untuk mencampurkan bulu dengan bahan organik - humus atau baja. Bahan organik juga perlu dicampur dengan baik dengan tanah.
Bagaimanakah ia digunakan dan apakah sifat tepung dolomit?
Terdapat dalam bentuk serbuk dan butiran. Ia mengandungi kalsium dan magnesium oksida, seperti kapur, tetapi nisbahnya berbeza - kira-kira separuh kalsium oksida dan 40% magnesium oksida.
Bahan ini digunakan untuk penyahoksidaan pada keasidan sehingga 4.5. Dos setiap 1 persegi. m tanah berasid kuat - 500 g, berasid sederhana - 450 g dan sedikit berasid - sehingga 400 g Seperti kapur, tepung dolomit mesti ditambah ke dalam tanah dalam bentuk hancur dan semuanya mesti dicampur dengan teliti. Adalah dinasihatkan untuk menggali dan menggemburkan tanah sehingga kedalaman 15 cm sebelum digunakan.Taburkan serbuk di atas dan gemburkan semula.
Dolomit tanah disyorkan untuk menyahoksida tanah untuk kentang dan tomato, untuk meningkatkan pertumbuhan kekacang, kubis dan lobak, dan untuk meningkatkan hasil pokok buah-buahan (serbuk digunakan pada musim gugur, selepas penuaian). Tidak ada keperluan untuk menyahoksida tanah untuk coklat kemerah-merahan, saderi, cranberi, dan beri biru.
Apa yang lebih baik untuk dipilih
Adalah dipercayai bahawa untuk penyahoksidaan anda perlu memilih tepung kapur dalam bentuk kapur kembang. Ia mempunyai ciri-ciri terbaik, tindakan pantas dan tahan lama. Limau nipis lebih berkesan daripada tepung dolomit.
Kedua-dua bahan kapur meningkatkan sifat tanah, menjadikannya lebih sesuai untuk menanam tumbuhan. Malah jenis tanaman yang tidak tumbuh dengan baik dalam tanah berasid boleh ditanam dalam tanah terdeoksida.Kalsium merangsang pertumbuhan akar, magnesium merangsang proses fotosintesis. Dengan kekurangan magnesium, perkembangan pucuk ditangguhkan.
Di dalam tanah yang keasidannya berkurangan, keadaan dicipta untuk perkembangan mikroflora yang bermanfaat, dan kebolehcernaan unsur mineral daripada baja yang digunakan meningkat.
Limau gebu dan dolomit dihancurkan mempunyai sifat yang hampir sama, walaupun ia berbeza dalam komposisi. Kedua-dua bahan digunakan dalam pertanian; penanam sayur lebih suka menggunakan kapur sebagai baja yang lebih mudah diakses dan mudah digunakan.
