Penternak sentiasa membangunkan jenis baru pokok epal yang berbeza dalam rasa, saiz dan ciri-ciri lain. Ramai tukang kebun menanam pokok epal kerdil di kotej musim panas mereka, yang menghasilkan buah berair dan boleh berfungsi sebagai fungsi hiasan. Walaupun berdimensi padat, pokok buah-buahan tidak kalah kualitinya dengan varieti yang lebih besar.
- Ciri dan kelebihan jenis
- Kelemahan utama
- Bagaimanakah ia berbeza daripada pokok epal biasa?
- Pelbagai jenis
- Mengikut masa masak
- Secara regionalisasi
- Cara mencantum pokok
- Menanam pokok epal pada pokok penanti kerdil
- Peraturan untuk menjaga pokok epal kerdil
- Pada musim panas
- pada musim luruh
- pada musim sejuk
- pada musim bunga
- Ciri-ciri pembentukan mahkota
- Penyakit dan perosak, cara untuk memeranginya
Ciri dan kelebihan jenis
Kategori pokok yang tumbuh rendah mempunyai mahkota kecil dan tumbuh hingga ketinggian tidak melebihi 3 m. Batang nipis pokok epal boleh dipercayai dan boleh menahan jisim buah-buahan yang masak dengan banyaknya. Dengan syarat penanaman yang betul dan penjagaan lanjut, pokok itu berbuah dalam 2-3 tahun. Kelebihan tumbuhan kerdil termasuk yang berikut:
- Oleh kerana ketinggiannya yang rendah, pokok-pokok mudah diproses dan dikumpul buah-buahan. Tukang kebun yang menjaga pokok epal kerdil tidak menghabiskan banyak masa melakukan amalan pertanian asas.
- Ia dibenarkan menanam pokok setiap 1-1.5 meter. Penanaman padat dengan ketara meningkatkan hasil berbanding dengan jenis pokok klasik.
- Dalam angin kencang dan hujan, sejumlah kecil buah jatuh ke tanah. Walaupun epal jatuh, ia tidak rosak kerana ketinggian pokok yang kecil.
- Sistem akar varieti kerdil bertindak balas dengan lebih cepat kepada baja dan penyiraman, kerana tanaman itu masak lebih awal.
- Disebabkan oleh ciri-ciri struktur, tanaman yang tumbuh rendah menerima lebih banyak cahaya semula jadi, dan lebih banyak vitamin C dan gula terkumpul di dalam buah-buahan.
- Proses pembangunan dan pematangan tanaman berhenti beberapa minggu lebih awal daripada varieti standard, yang membolehkan buah dituai sebelum fros pertama.
Kelemahan utama
Sebagai tambahan kepada beberapa kelebihan perbandingan, pokok epal yang tumbuh rendah mempunyai beberapa ciri negatif. Kelemahan utama adalah toleransi sejuk yang lemah, itulah sebabnya penanaman pada pokok penanti kerdil boleh membeku pada suhu rendah.Di samping itu, varieti ini memerlukan penjagaan yang kerap dan berhati-hati untuk mendapatkan hasil tuaian yang banyak. Senarai kelemahan juga termasuk:
- penggalian tanah yang mendalam semasa menjaga penanaman boleh menyebabkan kerosakan pada sistem akar, kerana ia terletak di lapisan atas tanah;
- pokok ketinggian kecil lebih rapuh, jadi apabila menanam anak benih perlu membina sokongan;
- buah-buahan varieti kerdil menarik sejumlah besar perosak, jadi rawatan anti-parasit diperlukan untuk menanam tanaman berkualiti tinggi.
Bagaimanakah ia berbeza daripada pokok epal biasa?
Apabila menanam anak benih, tukang kebun yang tidak berpengalaman sering mengelirukan varieti yang tumbuh rendah dengan yang biasa dan kolumnar. Varieti kerdil dibezakan oleh mahkota yang merebak, yang mencapai diameter 3 m. Spesies biasa mempunyai mahkota satu batang, dengan banyak cawangan.
Pokok kolumnar kelihatan seperti batang memanjang, di atasnya buah-buahan tumbuh.
Untuk membezakan anak benih pokok epal kerdil, apabila memilih, anda perlu memberi perhatian kepada sistem akar dan batang. Dalam anak benih yang tumbuh rendah, batangnya mempunyai dahan yang muncul pada peringkat awal pertumbuhan. Sistem akar mempunyai struktur berserabut, dan ketegasan dan keanjalannya menunjukkan kualiti anak benih yang tinggi, mengakibatkan buah epal yang banyak. Varieti standard mempunyai akar tunjang.
Pelbagai jenis
Terdapat pelbagai jenis pokok epal kerdil. Pokok spesies berbeza berbeza antara satu sama lain dalam tempoh masak, ciri pertumbuhan di kawasan tertentu, dan saiz buah. Untuk memilih pilihan terbaik untuk menanam di kotej musim panas anda, adalah penting untuk membiasakan diri dengan ciri-ciri setiap spesies.
Mengikut masa masak
Bergantung pada tempoh apabila pokok mula berbuah, varieti masak awal, pertengahan dan lewat dibezakan. Yang masak awal masak pada akhir bulan Julai. Salah satu jenis yang paling biasa ialah Melba, yang menghasilkan buah-buahan berair dengan berat lebih daripada 100 g. Juga dikenali ialah jenis Candy dan Chudny, yang menghasilkan buah-buahan dengan berat masing-masing 120 dan 150 g.
Varieti musim panas mempunyai ciri rasa yang berbeza, dan buahnya bermula pada tahun ke-3-4 musim tanam.
Di antara varieti pertengahan musim, varieti Zhigulevsky sangat diminati, kerana ia mudah bertolak ansur dengan suhu rendah dan menghasilkan penuaian pada akhir September. Berat satu buah mencapai 200 g.Tuaian boleh disimpan sepanjang musim sejuk tanpa kehilangan rasa.
Antara varieti yang masak lewat, kita boleh membezakan spesies Bratchud dan Bogatyr. Varieti ini mula berbuah dari tahun ke-4-5, mereka tahan terhadap fros dan mempunyai hasil yang stabil. Buah-buahan pokok itu manis dan berair jika dijaga dengan baik.
Secara regionalisasi
Untuk mendapatkan hasil tuaian yang banyak, perlu menanam varieti yang sesuai untuk kawasan tertentu. Keadaan iklim berbeza di kawasan yang berbeza, jadi beberapa jenis mungkin tidak berakar. Sebagai contoh, tanah dan suhu di rantau Moscow berada di zon tengah, dan pokok epal yang dicantumkan pada pokok penanti klon yang tumbuh rendah adalah permintaan di sini. Tukang kebun yang berpengalaman menanam jenis Melba, Zhigulevsky dan Grushevka di rantau Moscow di zon tengah.
Pokok penanti klon tidak boleh ditanam di Siberia, kerana ia membeku di bawah pengaruh suhu rendah. Varieti Palmetta, Nezhenka, dan Cenderamata Siberia tahan sejuk Siberia. Varieti ini membawa hasil tuaian yang baik apabila ditanam mengikut corak 2.5 x 2 m.
Di rantau Nizhny Novgorod, serta di rantau Moscow, varieti Zhigulevsky berakar dengan baik, yang dinilai bukan sahaja untuk pematangan awalnya, tetapi juga untuk ketahanannya terhadap iklim yang tidak menguntungkan. Pelbagai pokok epal ini boleh dikatakan tidak tertakluk kepada kudis dan bertahan dalam keadaan kelembapan yang tinggi.
Cara mencantum pokok
Pokok kerdil boleh dibiakkan dengan beberapa cara. Cara paling mudah untuk melakukan ini adalah dengan tunas. Prosedur ini dijalankan pada awal musim bunga, apabila daun pertama mula tumbuh. Intipatinya pokok epal bertunas terdiri daripada fakta bahawa tunas dengan tisu bersebelahan dipotong dari pucuk scion berusia satu tahun, yang dimasukkan ke dalam potongan pada batang pokok penanti.
Menanam pokok epal pada pokok penanti kerdil
Apabila menanam pokok pada pokok penanti kerdil, terdapat beberapa perkara yang perlu dipertimbangkan. Pertama sekali, tapak cantuman anak benih harus terletak di atas permukaan tanah, kerana jika tidak, tumbuhan akan mula aktif tumbuh sebelum waktunya. Adalah disyorkan untuk mengedarkan akar anak benih secara merata di sekeliling batang, mengelakkan lenturan ke atas.
Adalah lebih baik untuk menanam pokok epal pada pokok penanti pada musim bunga, sebelum bermulanya suhu panas yang stabil. Menanam anak benih memerlukan pembinaan wajib sokongan yang akan membantu tumbuhan tidak bengkok semasa angin kencang dan masak buah-buahan yang berat.
Peraturan untuk menjaga pokok epal kerdil
Proses penjagaan anak benih melibatkan pelaksanaan tetap tindakan asas - menyiram, melonggarkan, membajak, membaja dan melindungi daripada perosak. Untuk menanam pokok yang sihat, anda perlu mematuhi cadangan berikut:
- Periksa penanaman secara berkala untuk mengesan tanda-tanda penyakit dan kehadiran perosak dengan segera.
- Apabila membajak dan melonggarkan tanah, berhati-hati, kerana sistem akar anak benih berada pada kedalaman cetek.
- Sebelum menanam, sediakan tempat untuk anak benih, pastikan kualiti tanah dan ketiadaan tiupan angin.
Ia juga penting untuk mempertimbangkan masa tahun apabila menjaga pokok epal. Bergantung pada keadaan suhu, terdapat nuansa tertentu dalam memproses anak benih.
Pada musim panas
Apabila menjaga musim panas, perhatian khusus harus dibayar kepada penyiraman. Tanah di sekeliling batang mesti sentiasa lembap dan tidak dibiarkan kering. Dalam cuaca panas, aktiviti perosak meningkat, dan bahan kimia khas harus digunakan untuk menghalaunya.
pada musim luruh
Pada musim luruh, kebanyakan jenis kerdil masak. Pada masa penuaian, kawasan batang pokok mesti sentiasa dibersihkan daripada daun, buah dan rumpai yang gugur. Apabila kawasan di sekeliling batang dibersihkan daripada serpihan tumbuhan, anda perlu melonggarkan tanah untuk menghilangkan ketulan dan mengganggu penebat haba perosak yang hidup di dalam tanah.
Menjelang pertengahan musim luruh, pembasmian kuman perlu dilakukan untuk mengelakkan kemunculan serangga berbahaya baru.
Selepas menuai, perlu membaja menggunakan baja dengan kandungan komponen mineral yang tinggi. Selepas ini, kebersihan pemangkasan pokok epal untuk mengeluarkan daun kering dan menghapuskan penanaman yang menebal.
pada musim sejuk
Menjaga pokok berbuah semasa musim sejuk adalah prasyarat untuk mendapatkan hasil tuaian yang baik pada musim hadapan. Apabila fros berlaku, adalah perlu untuk sentiasa memantau keadaan penebat yang meliputi akar dan bahagian bawah batang pokok epal. Semasa musim sejuk, bahan penutup boleh dikunyah oleh arnab atau tikus. Terdapat juga risiko kerosakan pada penebat akibat pengumpulan salji yang banyak.
Untuk mengelakkan mahkota pokok daripada pecah, anda perlu sentiasa memantau jumlah salji di permukaan. Jika lapisan salji tebal terbentuk pada dahan, anda harus goncangkannya. Jika tidak, selepas permulaan haba, salji akan cair, dan di bawah beratnya, cawangan rapuh akan pecah.
pada musim bunga
Pada awal musim bunga, dahan anak benih baru perlu dipangkas untuk pertumbuhan aktif selanjutnya. Sekiranya pokok itu telah berkembang selama beberapa musim, maka pada musim bunga pemangkasan diperlukan untuk memberi bentuk dan untuk tujuan kebersihan. Salah satu peringkat penting dalam penjagaan musim bunga ialah rawatan terhadap penyakit dan serangga berbahaya. Ia juga disyorkan untuk memasang tali pinggang memburu pada batang pokok epal kerdil untuk menangkap perosak.
Selepas salji cair, anda perlu mula memastikan bahawa permukaan tanah di sekeliling batang tidak kering. Setiap penyiraman perlu diselesaikan dengan melonggarkan tanah hingga kedalaman 50-70 mm. Untuk mengurangkan kekerapan penyiraman dan mengekalkan kelembapan di dalam tanah, anda boleh mulsa di sekeliling batang. Pada awal April, semasa cuaca cerah, anda perlu mengapur bahagian bawah batang. Ia juga perlu membaja menggunakan baja kompleks atau nitrogen.
Ciri-ciri pembentukan mahkota
Mahkota pokok epal dipangkas dua kali setahun untuk memberi bentuk.. Mahkota perlu dipangkas pada musim bunga dan musim luruh, apabila pucuk baru belum memasuki fasa pertumbuhan intensif. Untuk meningkatkan jumlah mahkota, pucuk muda harus diarahkan ke luar. Ini akan membantu menjadikan pokok lebih padat dalam penampilan, manakala dahan tidak akan menonjol ke arah yang berbeza.
Selalunya, keperluan untuk memangkas mahkota timbul apabila menanam di pondok musim panas dengan sedikit ruang kosong di taman.
Penyakit dan perosak, cara untuk memeranginya
Pokok epal yang ditanam pada pokok penanti kerdil tertakluk kepada penyakit yang sama seperti varieti klasik. Dengan penjagaan yang tidak betul, pengaruh luaran negatif atau cuaca mendung yang berterusan, terdapat kebarangkalian tinggi untuk munculnya penyakit seperti cendawan serbuk, kudis, mozek, reput, dan sitosporosis. Untuk memantau penampilan penyakit tepat pada masanya, adalah perlu untuk memeriksa anak benih secara berkala dan, apabila tanda-tanda pertama jangkitan dikesan, mulakan rawatan kulat.
Larutan tembaga sulfat, sulfur koloid dan campuran Bordeaux sesuai untuk memerangi penyakit.
Antara perosak yang berbahaya kepada buah pokok epal kerdil ialah ulat dan rama-rama. Serangga mengunyah buah dan daun pokok, yang membawa kepada pengurangan kuantiti dan kualiti tuaian. Untuk menghalau perosak, perlu menyembur tumbuh-tumbuhan dengan persediaan khas.